در شهر سن پترزبورگ خیابانی به نام ساوشکینا وجود دارد که در خود ساختمانی جالب را جای داده است. ظاهر این ساختمان با سایر ادراه های روسیه فرقی ندارد و در نگاه اول همه چیز عادی به نظر می رسد.

درست بعد از ساعت ۹ شب، کارمندان پس از ۱۲ ساعت کار، این ساختمان را ترک می کنند و به سوی خانه های خود روانه می شوند. اما چراغ های پلاک ۵۵ خیابان ساوشکینا، هرگز خاموش نمی شود. این ساختمان که در بالای آن عبارت «مرکز تجارت» نوشته شده، دقایقی پس از ساعت ۹، پذیرای موج دوم کارمندان می شود. کارمندانی که قرار است تمام طول شب را در آنجا سپری نمایند.

پلاک ۵۵ خیابان ساوشکینا، شب ها از مرکز تجارت به مقر اصلی «ارتش ترول های روسیه» تبدیل می شود، و فعالیت های مجازی در آن صورت می پذیرد.

ارتش ترول ها به دولت روسیه تعلق دارد و وظیفه سربازان آن، گردش در فضای مجازی و تولید محتوا است. این سربازان موظف هستند در قالب کاربرانی بی طرف، در اینترنت از مواضع دولت دفاع کنند و به تعریف و تمجید از روسیه بپردازند.

روزنامه گاردین به تازگی با دو نفر از اعضای سابق این مجموعه گفتگو کرده و اطلاعات جالبی را در مورد فضای کاری «ارتش ترول ها» به دست آورده است.

کارمندان این مجموعه همگی غیر رسمی هستند و در پایان ماه حقوق خود را به صورت پول نقد دریافت می کنند.

در هر یک از اتاق های اداره، ۲۰ نفر در پشت کامپیوترهایشان نشسته اند و مشغول به فعالیت هستند. هر اتاق توسط سه دبیر کنترل می شود. وظیفه دبیران این است که محتوای تولید شده را کنترل نمایند. در صورتی که محتوای تولید شده کپی پیست باشد، دبیران کارمندان را بازخواست کرده و برای آن ها جریمه رد می کنند.

یکی از منابع گاردین که زمان فعالیت خود وظیفه تولید محتوا در شبکه اجتماعی LiveJournal را بر عهده داشته، توضیح می دهد که در ماه حقوقی معادل ۷۹۰ دلار را دریافت می کرده است. او در این شبکه چندین حساب کاربری داشته و وظیفه نشر محتوای مورد نظر دولت را بر عهده داشته است.

کارمندان مجموعه هرگز اجازه ندارند تا در مورد کار خود با کسی صحبت کنند و جزییات آن را با دیگران در میان گذارند. آن ها حتی زمانی که با نام مستعار در شبکه های اجتماعی مختلف فعالیت می کنند، اجازه ندارند تا افرادی که در دنیای واقعی می شناسند را به عنوان دوست مجازی، دنبال نمایند.

منبع گاردین در مورد نحوه کار اینچنین می گوید: «ما وظیفه داشتیم تا در اکثر اوقات مطالبی عادی را تولید نماییم؛ مطالبی از قبیل کیک هایی که دوست داریم یا آهنگ هایی که می پسندیم. اما درست در مواقع حساس از ما خواسته می شد تا در مورد سیاست اظهار نظر کنیم و دولت را مورد حمایت قرار دهیم.»

دستورالعمل ها برای محتواهای سیاسی از طریق واحد های مخصوصی در اختیار کارمندان قرار می گرفت، اما در مورد محتواهای شخصی آنها آزادی عمل لازم را در اختیار دارند و می توانند هرآنچه که دوست دارند را منتشر کنند.

منبع گاردین ادامه می دهد: «وحشتناک ترین بخش ماجرا این است که شما خارج از فضای کار با دوستانتان مشغول صحبت هستید و آن ها در لا به لای حرف هایشان دقیقا همان مواردی را بیان می کنند که در دستور العمل های سیاسی شما قرار داشته است. در واقع این ماجرا نشان می دهد که فعالیت «ارتش ترول ها» تا چه حد تاثیر گذار است.»

مارات ۴۰ ساله، یکی دیگر از کارمندان سابق «ارتش ترول ها» است که با گاردین هم کلام شده. او وظیفه فعالیت در چت روم ها را بر عهده داشته است.

«هنگام شروع کار، اولین موضوعی که باید رعایت می کردیم روشن کردن پراکسی ها جهت پنهان کردن موقعیت و هویت اصلیمان بود. در مرحله بعدی دستورالعمل های روزانه را مطالعه کرده و کار را آغاز می نمودیم.»

ترول ها بعضا در قالب تیم هایی سه نفره فعالیت می کنند. نفر اول به موضوعی اشاره می کند و سعی می نماید دغدغه ای که در ذهن دارد را مطرح نماید. سپس نفر دوم لینکی را به اشتراک می گذارد که در آن حمایت های کافی از دولت صورت پذیرفته است. و در نهایت نفر سوم وارد بحث شده و سعی می کند محتوای لینک ارسالی را مورد تایید قرار دهد.

جالب اینکه علاوه بر مسائل سیاسی، دیگر موارد ملی نیز در این مرکز مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال اگر به خاطر داشته باشید چندی پیش یک تلفن روسی با نام YotaPhone به بازار عرضه گشت.

ارتش ترول ها در زمان عرضه این محصول به بازار دستور العملی را دریافت کردند که بر اساس آن باید از YotaPhone تعریف و تمجید می کردند و قابلیت های آن را می ستودند.

مارات «ارتش ترول ها» را به دو دسته تقسیم می کند. دسته اول افرادی هستند که واقعا به کارشان باور دارند و معتقدند که با این ترفند مشغول خدمت به کشورشان هستند. و دسته دوم افرادی که این کار را احمقانه می دانند، اما صرفا به خاطر حقوق نسبت به انجام آن، اقدام می کنند.

بالاترین رتبه شغلی در سازمان، ترول های مسلط به زبان انگلیسی هستند. آنها نزدیک به ۱۱۰۰ دلار حقوق می گیرند و در سایت های بین المللی به ترویج عقاید دولت روسیه می پردازند.

دبیر گاردین در این رابطه توضیح می دهد که سال گذشته در قسمت نظرات، موجی عجیب در راستای حمایت از کرملین ایجاد شد و توانست کاربران دیگر را تحت تاثیر قرار دهد.

مارات در نهایت صحبت های خود را اینگونه جمع بندی می کند: «برای هم نسلان من که با اینترنت بزرگ شده اند، تشخیص ترول ها کار آسانی است، اما افراد مسن تر این موضوع را متوجه نمی شوند و به راحتی تحت تاثیر جو قرار می گیرند.»

منبع : دیجیاتو